แผ่นดินไหวเปลือกโลกอธิบายได้ด้วยทฤษฎีการสะท้อนกลับแบบยืดหยุ่น ซึ่งกำหนดขึ้นโดยนักธรณีวิทยาชาวอเมริกัน แฮร์รี ฟิลดิง เรด หลังจากรอยเลื่อนซานแอนเดรียสแตกในปี 2449 ทำให้เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในซานฟรานซิสโก ตามทฤษฎี แผ่นดินไหวเปลือกโลกเกิดขึ้นเมื่อความเครียดในมวลหินสะสมจนถึงจุดที่เกิดความเครียดเกินกว่าความแข็งแรงของหิน แผ่นดินไหว และส่งผลให้เกิดการแตกหักอย่างกะทันหัน รอยร้าวแพร่กระจายอย่างรวดเร็วผ่านหิน มักจะพุ่งไปในทิศทางเดียวกันและบางครั้งก็ขยายออกไปหลายกิโลเมตรตามบริเวณที่อ่อนแอ ตัวอย่างเช่น ในปี 1906 รอยเลื่อน San Andreas ลื่นไถลไปตามเครื่องบินยาว 430 กม. (270 ไมล์) ตามเส้นนี้ พื้นจะเคลื่อนตัวในแนวราบได้มากถึง 6 เมตร (20 ฟุต)