เขตแห้งแล้งซึ่งคิดเป็น 41% ของพื้นที่ดินทั่วโลก เป็นหนึ่งในพื้นที่ที่เปราะบางที่สุดในแง่ของระบบนิเวศและระบบทรัพยากรน้ำ และยังเป็นพื้นที่ที่อ่อนไหวต่อการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมากที่สุด ซึ่งรองรับประชากร 38% ของโลกและแผ่ขยายไปทั่ว 50 ประเทศในทุกทวีป [ 24]. การแบ่งโซนพื้นที่แห้งแล้งอย่างสมเหตุสมผลมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อความเข้าใจ ทะเลทรายเหมาอูซู่ เชิงลึกและความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับลักษณะภูมิอากาศของเขตแห้งแล้ง ตามเกณฑ์การจำแนกที่กำหนดโดยโครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (UNEP) ดัชนีความแห้งแล้งถูกใช้เพื่อจำแนกพื้นที่แห้งแล้งออกเป็นสี่ประเภท ได้แก่ พื้นที่แห้งแล้งมาก แห้งแล้ง กึ่งแห้งแล้ง และกึ่งชื้นกึ่งแห้งแล้ง ซึ่งคิดเป็น 7.5%, 13.0%, 15% และ 6.2% ของพื้นที่โลกตามลำดับ จะเห็นได้ว่าพื้นที่แห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งมีสัดส่วนมากที่สุด ดังนั้น บทความนี้จึงพิจารณาจากสองส่วนนี้เป็นหลัก Qader และคณะ (2021) ทำแผนที่โซนแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งตาม [ 25 ] ดังแสดงในพื้นที่สีของรูปที่ 1ซึ่งคาดว่าพื้นที่ของเขตแห้งแล้งมีประมาณ 28 ล้าน km2 และพื้นที่กึ่งแห้งแล้งประมาณ 46 ล้าน km2 สำหรับการกระจายภูมิภาคเฉพาะของภูมิภาคที่แห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้ง