ถ่านหินสามารถผลิตได้ในปริมาณมากโดยการขุดหลุมเปิด ทั้งที่พื้นผิวเปิดของรอยต่อและความลึกค่อนข้างตื้น จนกระทั่งช่วงปลายศตวรรษที่ 18 เทคโนโลยีหลักสำหรับการขุดตะเข็บถ่านหินใต้ดินได้รับการพัฒนาในอังกฤษ และเทคโนโลยีนี้ก้าวหน้าไปจนถึงศตวรรษที่ 19 และ 20 รอยตะเข็บถ่านหินที่ขุดบนพื้นผิวไม่ได้มีอยู่ทั่วไปแล้วในปัจจุบัน และนอกเหนือจากปัจจัยทางประวัติศาสตร์ของการ ถ่านหิน ทำเหมืองที่มนุษย์สร้างขึ้นบนทรัพยากรที่ไม่สามารถหมุนเวียนได้ เช่น ถ่านหิน ตะเข็บพื้นผิวของถ่านหินจำเป็นต้องมีการอนุรักษ์ธรรมชาติจำนวนหนึ่งเพื่อให้สัมผัสกับพื้นผิวได้ . จากสองปัจจัยที่กำหนดวิธีการขุด ความหนาของตะเข็บและธรณีวิทยาเป็นปัจจัยหลัก สำหรับการขุดถ่านหินพื้นผิว วิธีการขุดที่ประหยัดที่สุดคือเครื่องมือการผลิตประเภทพลั่วไฟฟ้ามีดรัมหมุนพร้อมดอกคาร์ไบด์สองดอกที่วิ่งไปตามส่วนของตะเข็บ และขุดตามตะเข็บเหมือนหัวหอม