ตามประมวลกฏมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1461 วรรคสอง ได้กำหนดให้ สามีหรือภริยาต้องช่วยเหลืออุปการะเลี้ยงดูกันตามความสามารถ  และฐานะของตน

            หน้าที่ในการอุปการะเลี้ยงดู   เป็นการกระทำเพื่อให้ชีวิตคู่สมรสอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข   หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไมให้ความช่วยเหลือ    อีกฝ่ายก็สามารถฟ้องหย่าได้   หรือกรณีที่สามีไปติดพันและอุปการะเลี้ยงดูผู้หญิงอื่นแล้วงดการจ่ายค่าอุปการะเลี้ยงดูภริยาหลวง     ภริยาหลวงมีสิทธิฟ้องเรียกค่าอุปการะเลี้ยงดูได้โดยไม่ต้องฟ้องหย่า มาตรา 1598/38  ขอยกตัวอย่างคดีที่ศาลฎีกาเคยตัดสินไว้  ดังนี้

คำพิพากษาฎีกาที่ 3822/2524 เดิมจำเลยอยู่กินเป็นสามีภริยากับโจทก์อยู่ที่บ้านของโจทก์   โจทก์มีอาชีพประกอบการค้าร่วมกับบิดา    จำเลยไม่มีอาชีพอะไร    โจทก์เคยจ่ายเงินเป็นค่าอุปการะเลี้ยงดูจำเลยมาตลอด ครั้นเมื่อโจทก์ยินยอมให้จำเลยพาบุตรมาอยู่กับมารดาจำเลย   โจทก์ก็ยังจ่ายเงินค่าอุปการะเลี้ยงดูจำเลยอยู่  ครั้นต่อมา    เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่าโจทก์จำเลยต่างสมัครใจแยกกันอยู่    โจทก์มีความสามารถและฐานะดีกว่าจำเลย   เมื่อคำนึงถึงความสามารถและฐานะดังกล่าวของโจทก์   ย่อมเป็นที่เห็นประจักษ์แจ้งว่าโจทก์มีฐานะดีกว่าจำเลย   โจทก์ผู้เป็นสามีจึงต้องช่วยเหลืออุปการะเลี้ยงดูจำเลยซึ่งเป็นภริยาตามประมวลกฏหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1461 ประกอบด้วยมาตรา 1598/38