ตอบ    ไม่ทราบข้อเท็จจริงว่าขณะบุตรคุณเกิดมานั้นคุณได้จดทะเบียนรับรองว่าเด็กนั้นเป็นบุตรคุณหรือยัง ?   หากตอบว่ายัง   ---> แฟนเก่าคุณมีสิทธิฟ้องขอให้คุณรับเด็กเป็นบุตรและเรียกค่าอุปการะเลี้ยงดูจากคุณได้  ส่วนปัญหาอย่างอื่นเมื่อไม่ได้จดทะเบียนสมรสตามกฎหมาย   ย่อมไม่ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย   สรุป   ฟ้องร้องคุณกับแฟนใหม่ไม่ได้

 

ขอบคุณครับ

ผมไม่ได้จดทะเบียนรับรองเด็ก

ไม่ทราบว่ามีเรื่องอื่นที่เขาจะหยิบยกมาเล่นงานผมได้หรือไม่ครับ -*- เขาขู่ผมจะยิงทิ้ง จะฟ้องร้อง คือ พ่อทางเขาเป็นตำรวจน่ะครับ

รบกวนด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

  จริงอยู่ว่า แต่งงานกันตามประเพณี แต่กฎหมายรับรองให้ตามกฎหมายลักษณะผัวเมีย เมื่อเลิกกันก็อาศัยหลักตามกฎหมายว่าได้มีการแยกกันอยู่ บุตรนั้นก็จะรับหรือไม่ เป็นเรื่องของบิดานอกกฎหมาย เพราะถ้าถูกฟ้อง ก็ต้องรับอยู่แล้ว ส่วนมากถ้ายังไม่ถูกฟ้องก็มักจะไม่ยอมรับเพราะไม่ต้องการรับผิดชอบ แต่ถึงรับแล้วแต่ไม่รับผิดชอบก็ทำกันเพราะจิตสำนึกของความเป็นพ่อไม่มี หรือรวมทั้งความเป็นมนุษย์ 

              สิ่งที่กลัวกันคือ ทรัพย์สินมรดกที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ภรรยาคนแรกก็อยากได้หมด อดีตสามีก็ไม่อยากให้อะไรแบบนี้ 

           ตามคำถามทั้งสองข้อ  เมื่อไม่จดทะเบียนสมรส ก็ฟ้องร้องอะไรเกี่ยวกับผู้หญิงคนใหม่ไม่ได้ ส่วนเรื่องรับรองบุตรก็ทำเพื่ออนาคตลูกหรือไม่ ขึ้นอยู่กับฐานะทางการเงิน(ซึ่งจะมีผลตอนบิดาตาย จะได้ไม่ต้องเสียเวลาฟ้องร้องพิสูจน์เพื่อทวงขอแบ่งมรดก)อย่างน้อยยทำตามหน้าที่ส่งเสียให้ลูกเรียนจบ (ถ้าไม่มีพินัยกรรมก็ฟ้องแบ่งกันไปบรรดาทายาทนอกกฎหมายกับทายาทโดยธรรม ถ้ามีพินัยกรรมระบุยกให้เฉพาะคน ต่อให้เป็นลูกนอกสมรสมาฟ้องก็ไม่ได้ส่วนแบ่ง)

             คนเราไม่รักกันไม่ยอมกัน อยู่อย่างไรก็ไม่ยืด ดังนั้น เขาจะยิงคุณทิ้ง เขาสะใจแต่ต้องไปนอนในคุก 

             ควรหาทางเจรจาก่อน หากเกิดเรื่องจะฟ้องจริงๆ หรือปล่อยให้ฟ้องแล้วไปไกล่เกลี่ยต่อหน้าศาลเรืองค่าอุปการะ ถ้าคุณมีเงินเดือนรายได้ ก็คิดตามฐานะของคุณแต่ต้องไม่ทำให้คุณลำบาก  เช่นการรับผิดชอบค่าอาหารเด็ก ค่าเล่าเรียน ค่าเสื้อผ้า ค่าเรียนพิเศษ ค่าสมาชิกกีฬา ดนตรี ศิลปะและอื่นๆ ค่าเดินทางท่องเที่ยว ค่าบันเทิง เป็นต้น คุณควรคิดคำนวณตามเหมาะสม หรือรายการบางอย๋างจะให้เป็นครั้งคราโดยให้กับเด็กโดยตรง หรือเราเป็นคนไปชำระค่าเล่าเรียนให้โดยตรง เป็นต้น ทำให้รอบคอบมากขึ้น (เช่นครึ่งหนึ่งของรายได้)

                  ถ้าไม่(อยากรับเป็นลูก) ทำหน้าที่จนกว่าเขาจะหาเลี้ยงชีพได้เอง แต่เวลาทำพินัยกรรมก็ยกทรัพย์สินให้เฉพาะลูกที่เรารัก ก็จบด้วยดี

 ฉันและสามีอยู่กินกันมาเกือบสี่ปีแล้ว เขาเลิกกับภรรยาเก่าเขาเมื่อสี่ปีก่อนแต่ไม่ได้หย่าทะเบียนฉันได้ทวงขอตลอดมาเขาก็ขอเวลามาตลอดเพราะตอนที่สามีมาอยู่กินกับฉันนั้นเขาเปรียบเสมือนล้มละลายจึงขอให้ฉันช่วยฉันก็ช่วยเขามาตลอดจนมีฐานะทางการเงินดีขึ้น และแล้วเขาก็พาภรรยาเค้ากลับมาอยูที่บ้านแม่ของเค้าฉันจึงให้เค้ากลับไปอยู่กับภรรยาเก่าแต่เค้าไม่ยอมไปแต่ได้แอบไปหากันตลอดส่งเสียกันตลอดฉันจึงขอใบหย่าอีกแต่พวกเค้าก็ไม่เคยสนใจในคำขอร้องของฉันเลยทรัพสินที่ได้สร้างในระหว่างที่อยุกับฉันก็ได้ตกไปที่ลูกเขาทั้งหมดฉันไม่ได้ต้องการทรัพย์สินอะไรจากเค้าแต่ขอร้องให้พวกเค้าออกไปจากชีวิตและจากบ้านของฉันแต่เค้าไม่ยอมมายัดเยียดความเป็นเมียน้อยให้แฉันซึ่งฉันรับไม่ได้