ทีมงานที่นำโดยศาสตราจารย์ Magdalena Zernicka-Goetz ได้พัฒนาแบบจำลองตัวอ่อนที่ไม่มีไข่หรือสเปิร์ม และใช้สเต็มเซลล์ซึ่งเป็นเซลล์หลักของร่างกายแทน ซึ่งสามารถพัฒนาเป็นเซลล์ได้เกือบทุกชนิดในร่างกายนักวิจัยได้เลียนแบบกระบวนการทางธรรมชาติในห้องแล็บโดยแนะนำเซลล์ต้นกำเนิดสามชนิดที่พบในการพัฒนาของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในระยะแรกจนถึงจุดที่พวกมันเริ่มมีปฏิสัมพันธ์ ด้วยการกระตุ้นการแสดงออกของยีนชุดใดชุดหนึ่งและสร้างสภาพแวดล้อมเฉพาะสำหรับปฏิสัมพันธ์ของพวกมัน นักวิจัยจึงสามารถให้ สเต็มเซลล์ สามารถ "พูดคุย" ซึ่งกันและกันได้สเต็มเซลล์จัดตัวเองเป็นโครงสร้างที่พัฒนาไปตามขั้นตอนพัฒนาการต่อเนื่องจนกระทั่งมีหัวใจเต้นและฐานรากของสมอง เช่นเดียวกับถุงไข่แดงที่ตัวอ่อนพัฒนาและได้รับสารอาหารตั้งแต่สัปดาห์แรก แตกต่างจากตัวอ่อนสังเคราะห์อื่นๆ โมเดลที่พัฒนาโดยเคมบริดจ์มาถึงจุดที่สมองทั้งหมดรวมถึงส่วนหน้าเริ่มพัฒนา นี่เป็นจุดในการพัฒนาที่ล้ำหน้ากว่าที่ประสบความสำเร็จในแบบจำลองที่ได้จากสเต็มเซลล์อื่นๆ